Taksonomia zrównoważonego finansowania jest w założeniu narzędziem przejrzystości dla rynków finansowych – określać ma, które działalności mogą być uznane za „zielone”, tj. zrównoważone środowiskowo. Taksonomia nie narzuca ani nie zakazuje żadnego rodzaju inwestycji w UE, będzie natomiast wpływała na możliwości uzyskania finansowania na rynku.

Ministerstwo Klimatu i Środowiska z zadowoleniem przyjmuje przyjęcie przez Radę i PE uzupełniającego aktu delegowanego do rozporządzenia ws. taksonomii, do którego przyczyniły się intensywne działania polskiego rządu, podejmowane wraz z szeroką grupą innych państw członkowskich.

Polska od początku popierała włączenie sektora gazowego i energii jądrowej do taksonomii zrównoważonego finansowania. Dzięki przyjęciu uzupełniającego aktu delegowanego UE daje sygnał rynkom finansowym, że gaz i energia jądrowa mają określone role do odegrania w transformacji w kierunku gospodarki zeroemisyjnej.

Brak uwzględnienia energii jądrowej i gazu w taksonomii mógłby pogorszyć klimat inwestycyjny dla tych technologii. Te stabilne i dyspozycyjne źródła energii są jednak konieczne do bilansowania i integracji w systemie zależnych od pogody odnawialnych źródeł energii.

Co do uwzględnienia energii jądrowej w akcie delegowanym - nie wszystkie zgłaszane przez ministerstwo  szczegółowe postulaty zostały uwzględnione, tym niemniej należy z zadowoleniem przyjąć utrzymanie aktu w Radzie i Parlamencie. Kwestionowana przez stronę polską  cezura czasowa dla nowych inwestycji jądrowych, rok 2045, pozwala zrealizować wszystkie etapy Programu PEJ.

Polska podkreślała, że także gaz ziemny będzie potrzebny jako paliwo przejściowe dla naszych gospodarek. W obliczu rosyjskiej agresji na Ukrainę konieczne jest jak najszybsze zastąpienie rosyjskiego importu paliw kopalnych do UE poprzez dywersyfikację źródeł dostaw. Realizowana konsekwentnie polska strategia dywersyfikacji dostaw gazu jest najlepszym przykładem na to, że jest to możliwe.

Taksonomia ma służyć jako zachęta do długofalowej transformacji, a uzupełniający akt delegowany wyznacza dla sektora gazowego możliwą ścieżkę przejścia do gospodarki zeroemisyjnej. Akt delegowany wymaga m.in. zobowiązania się firm do odchodzenia od spalania gazu ziemnego na rzecz gazów niskoemisyjnych. Oznacza to, że w również w średnim i długim terminie jest on zbieżny z europejskimi celami klimatycznymi. Niektóre wymogi wobec jednostek gazowych mogą być jednak trudne do spełnienia, na co Polska zwracała uwagę w toku prac nad uzupełniającym aktem delegowanym.