Wiceminister Guibourgé-Czetwertyński podkreślił, że kluczowe dla przyszłości UNFCCC są następujące zagadnienia: implementacja, innowacje i wzajemne powiązania.

Ambicja bez implementacji nie jest w stanie powstrzymać zmian klimatycznych. Natomiast implementacja bez przejrzystości nie osiągnie zakładanego celu. Bez solidnych ram monitorowania, raportowania i weryfikacji państwa będą miały pokusę ogłaszania ambitnych celów, które nigdy nie staną się rzeczywistością. Ramy te nie są politycznie atrakcyjnym tematem, ale tego rodzaju prace techniczne trzeba wykonać, a UNFCCC, ze swoją wiedzą i doświadczeniem, jest idealną platformą do ich realizacji

– powiedział.

Jak dodał wiceszef resortu klimatu i środowiska, w ostatnich latach byliśmy świadkami rosnącego zainteresowania pozapaństwowych interesariuszy udziałem w procesie UNFCCC.W ramach procesu duże zaangażowanie wykazują: młodzież, samorządy lokalne i regionalne, organizacje pozarządowe zajmujące się ochroną środowiska, organizacje międzynarodowe oraz związki zawodowe itp. Udział nowych interesariuszy stawia przed państwami-stronami nowe wymagania w zakresie wzmocnienia działań na rzecz klimatu.

W wyścigu z globalnym ociepleniem jest wiele przeszkód natury politycznej, społecznej, środowiskowej lub ekonomicznej. Można je przezwyciężyć, ale wymaga to czasu i pieniędzy. Rządy na wszystkich szczeblach byłyby bardziej skłonne zintensyfikować swoje wysiłki na rzecz ochrony klimatu, gdyby natychmiastowe korzyści były bardziej oczywiste w porównaniu z kosztami długoterminowymi. Potrzebne są tanie rozwiązania, które są łatwe do wdrożenia. Rozmowy podczas corocznych szczytów klimatycznych (COP) nt. tego „co zrobić?” powinny zostać uzupełnione odpowiedzią na pytanie „jak zrobić?”

– zauważył.

Zdaniem wiceministra Adama Guibourgé-Czetwertyńskiego, należy zintensyfikować wysiłki, aby łagodzenie zmian klimatu i przystosowanie się do nich były wysiłkiem „całego świata”.

Znaczenie zmian klimatycznych i świadomość ich powiązań ze wszystkimi sferami życia staje się coraz bardziej powszechne, ale wciąż istnieją obszary i narzędzia, które należy lepiej wykorzystać, aby przeciwdziałać egzystencjalnemu zagrożeniu dla ludzkiej cywilizacji. Nawet nie wszystkie oddziały ONZ traktują zmiany klimatyczne jako kamień węgielny innych aktywności. Trzeba lepiej je połączyć, aby katalizować zmiany w kierunku świata neutralnego dla klimatu, na przykład zmieniając zasady finansowe i handlowe. UNFCCC jest najlepiej przygotowana do wniesienia wkładu w to zadanie

– zaznaczył.

W opinii Adama Guibourgé-Czetwertyńskiego, wiceministra klimatu i środowiska, „Mitigation Work Programme”, mający na celu pilne zwiększenie ambicji i implementacji w latach 2020-2030, jest jednym z kluczowych elementów ustanowionych w Glasgow podczas COP26. Ma on za zadanie utrzymanie celu 1,5°C w zasięgu ręki. Będzie to jedyna stała instytucja w ramach Porozumienia paryskiego, skupiająca się na przyszłych działaniach mitygacyjnych.

Istnieje całe spektrum zagadnień, którymi należy się zająć, aby wzmocnić działania mitygacyjne. Po pierwsze, należy poważnie zastanowić się nad poziomem wspólnych ambicji. Po drugie program mógłby skupić się na bardziej praktycznych rozwiązaniach, m.in. w zakresie poszczególnych sektorów, takich jak te uzgodnione w Glasgow Climate Pact, dzielenie się najlepszymi praktykami w zakresie polityk i innowacji, a także angażowanie podmiotów niepaństwowych, które są w stanie przeprowadzać transformacyjne zmiany na poziomie oddolnym

– wyjaśnił.

Wiceminister Guibourgé-Czetwertyński zwrócił uwagę, że osiągnięcie celów Porozumienia paryskiego wymaga doprowadzenia do fundamentalnej transformacji wszystkich gospodarek oraz znacznej zmiany struktury rynków finansowych i inwestycji.

Dyskusja powinna położyć większy nacisk na zieloną transformację systemu finansowego jako sposobu finansowania gospodarki realnej i doprowadzić do wytyczenia ścieżki transformacji w skali globalnej. Umożliwi to mobilizację środków finansowych adekwatnych do skali i charakteru wyzwań stojących przed wszystkimi krajami

– powiedział.

***

Ministerial on Climate Action jest corocznym spotkaniem ministrów i urzędników wysokiego szczebla z ponad 30 państw, w tym ministrów z G20 i ministrów z kluczowych grup uczestniczących w negocjacjach klimatycznych ONZ. Spotkania stanowią platformę do dyskusji na temat implementacji Porozumienia paryskiego przez promowanie ambitnych działań na rzecz klimatu, a także przyjmowanie nowych regulacji w ramach Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC).