Warunki wjazdu i pobytu cudzoziemców w Polsce

Warunki wjazdu na pobyt długoterminowy

I. Cudzoziemiec przekraczający granicę w celu wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu pobytu długoterminowego (tj. powyżej 90 dni) jest obowiązany uzasadnić cel i warunki planowanego pobytu oraz posiadać i okazać na żądanie:

ważny dokument podróży;
ważną wizę długoterminową lub ważne zezwolenie na pobyt wydane przez polskie władze;
dokument potwierdzający posiadanie ubezpieczenia zdrowotnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1285, z późn. zm.) lub posiadanie podróżnego ubezpieczenia medycznego o minimalnej kwocie ubezpieczenia w wysokości 30 000 euro, ważnego przez okres planowanego pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pokrywającego wszelkie wydatki, które mogą wyniknąć podczas pobytu na tym terytorium w związku z koniecznością podróży powrotnej z powodów medycznych, potrzebą pilnej pomocy medycznej, nagłym leczeniem szpitalnym lub ze śmiercią, w którym ubezpieczyciel zobowiązuje się do pokrycia kosztów udzielonych ubezpieczonemu świadczeń zdrowotnych bezpośrednio na rzecz podmiotu udzielającego takich świadczeń, na podstawie wystawionego przez ten podmiot rachunku – w przypadku wjazdu na podstawie wizy długoterminowej. Informacje Ministra Spraw Zagranicznych na temat ubezpieczycieli i ubezpieczeń spełniających te warunki można znaleźć tutaj: https://www.gov.pl/web/dyplomacja/wizy; Wymóg posaidania ubezpieczenia medycznego, o którym mowa powyżej, można uznać za spełniony, jeżeli cudzoziemiec posiada odpowiednie ubezpieczenie w związku ze swoją sytuacją zawodową;
środki finansowe wystarczające na pokrycie kosztów planowanego pobytu oraz podróży powrotnej do państwa pochodzenia lub zamieszkania lub kosztów tranzytu do państwa trzeciego, które udzieli pozwolenia na wjazd, albo dokument potwierdzający możliwość uzyskania takich środków zgodnie z prawem

Na gruncie prawa krajowego zasady obliczania wysokości środków finansowych niezbędnych do wjazdu i pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej określa rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 23 lutego 2015 r. w sprawie środków finansowych wymaganych od cudzoziemca wjeżdżającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz dokumentów, które mogą potwierdzić możliwość uzyskania takich środków, a także cel i czas trwania planowanego pobytu.

Zgodnie z ww. przepisami cudzoziemiec wjeżdżający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej musi posiadać środki finansowe w wysokości co najmniej:

300 zł, jeżeli planowany pobyt nie przekracza 4 dni;
75 zł za każdy dzień planowanego pobytu, jeżeli planowany pobyt przekracza 4 dni

– lub równowartość tej kwoty w walucie obcej.

Ponadto, jeżeli cudzoziemiec nie posiada biletu powrotnego, przekraczając granicę w celu wjazdu do Polski, musi posiadać środki finansowe w wysokości odpowiadającej wartości biletu, na podstawie którego przybył na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale nie mniej niż:

200 zł, jeżeli przybył z kraju sąsiadującego z Rzecząpospolitą Polską,
500 zł, jeżeli przybył z państwa członkowskiego Unii Europejskiej innego niż określone w ust. 1,
2 500 zł, jeżeli porzybył z państwa niebędącego członkiem Unii Europejskiej

– lub równowartość tej kwoty w walucie obcej.

Cudzoziemiec wjeżdżający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który:

jest uczestnikiem imprezy turystycznej, obozu młodzieżowego, zawodów sportowych,
ma opłacone koszty pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej,
przyjeżdża do placówki leczniczo-sanatoryjnej,
jest uczestnikiem programu umożliwiającego wykonywanie pracy wakacyjnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która nie stanowi głównego celu jego pobytu, uregulowanego umową międzynarodową, której Rzeczpospolita Polska jest stroną;

- musi posiadać środki finansowe w wysokości co najmniej 20 zł na każdy dzień planowanego pobytu, nie mniej jednak niż 100 złotych, albo równowartość tej kwoty w walutach obcych.

Dokumentami, które mogą potwierdzić cel i czas trwania planowanego pobytu przez cudzoziemców, są:

dokument potwierdzający uczestnictwo w imprezie turystycznej, obozie młodzieżowym lub zawodach sportowych;
dowód opłacenia kosztów pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie obejmującym co najmniej koszty zakwaterowania i wyżywienia;
skierowanie do placówki leczniczo-sanatoryjnej;
wiza w celu udziału w programie pracy wakacyjnej zawierająca nazwę programu zamieszczoną w polu "Uwagi".

Dokumentami, które mogą potwierdzić możliwość uzyskania przez cudzoziemca środków finansowych, są:

czek podróżny;
zaświadczenie o wysokości limitu na karcie kredytowej wydane przez bank lub instytucję kredytową, które wystawiły kartę kredytową;
zaświadczenie o posiadaniu środków płatniczych w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub instytucji kredytowej, mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej.

Cudzoziemiec wjeżdżający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu podjęcia lub kontynuowania studiów, uczestniczenia w badaniach naukowych lub szkoleniach, prowadzenia prac rozwojowych oraz podjęcia lub kontynuowania nauki musi posiadać środki finansowe na pokrycie kosztów utrzmania w wysokości co najmniej 1270 złotych na pierwsze 2 miesiące planowanego pobytu albo równowartość tej kwoty w walutach obcych.

Cudzoziemiec może przedstawić zaproszenie wpisane do ewidencji zaproszeń przez wojewodę jako dokument potwierdzający posiadanie środków finansowych wystarczających na pokrycie kosztów związanych z planowanym pobytem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym kosztów zakwaterowania i wyżywienia, oraz na pokrycie kosztów podróży powrotnej do państwa pochodzenia lub zamieszkania albo kosztów tranzytu do państwa trzeciego, które udzieli pozwolenia na wjazd.

Cudzoziemiec wjeżdżający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu skorzystania z mobilności krótkoterminowej pracownika kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika odbywającego staż, w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa, mobilności studenta, krótkoterminowej mobilności naukowca lub krótkoterminowej mobilności członka rodziny naukowca, który posiada zezwolenie na pobyt lub wizę długoterminową, z odpowiednią adnotacją, wydane przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej niebędące państwem strefy Schengen, musi dodatkowo przedłożyć kopię powiadomienia wysłanego przez jednostkę przyjmującą (która była do tego zobowiązana) do Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców przed przyjazdem cudzoziemca do Polski.

Uwaga: wykaz dokumentów podróży uznawanych przez Rzeczpospolitą Polską znajduje się na stronie internetowej Komisji Europejskiej w zakładce „Informacje”/„Info”.

Więcej informacji pod adresem: http://ec.europa.eu/dgs/home-affairs/what-we-do/policies/borders-and-visas/index_en.htm

II. Cudzoziemcowi odmawia się wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli:

nie posiada dokumentów, o których mowa w części I, chyba że obowiązek posiadania tych dokumentów jest wyłączony;
nie przedstawił dokumentów potwierdzających cel i warunki planowanego pobytu;
posiada podrobiony lub przerobiony dokument podróży, wizę lub inny dokument uprawniający go do wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i pobytu na tym terytorium;
wjazd następuje w okresie obowiązywania wpisu do wykazu cudzoziemców, których pobyt na terytorium Polski jest niepożądany;
jego dane znajdują się w Systemie Informacyjnym Schengen do celów odmowy wjazdu;
wjazd lub pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego;
wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego lub stosunki międzynarodowe Rzeczypospolitej Polskiej lub innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

Warunki wjazdu na krótkoterminowe pobyty:

W przypadku planowanego pobytu na terytorium państw członkowskich nieprzekraczającego 90 dni w każdym okresie 180-dniowym, co oznacza wzięcie pod uwagę okresu 180-dniowego poprzedzającego każdy z dni pobytu, warunki wjazdu obywateli państw trzecich są następujące:

posiadają oni ważny dokument podróży uprawniający posiadacza do przekroczenia granicy i spełniający następujące kryteria:

jest on ważny przez przynajmniej trzy miesiące po planowanej dacie wyjazdu z terytorium państw członkowskich (w uzasadnionych pilnych przypadkach kryterium to może zostać pominięte);
został wydany w ciągu ostatnich 10 lat;

posiadają oni ważną wizę krótkoterminową, jeżeli jest ona wymagana zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 2018/1806, chyba że posiadają ważny dokument pobytowy wydany przez inne państwo strefy Schengen lub ważną wizę długoterminową wydaną przez inne państwo strefy Schengen;
uzasadnią cel i warunki planowanego pobytu oraz posiadają wystarczające środki utrzymania, zarówno na czas trwania planowanego pobytu, jak i na powrót do ich państwa pochodzenia lub na tranzyt do państwa trzeciego, co do którego istnieje pewność, że uzyskają zezwolenie na wjazd na jego terytorium, lub jeżeli mają możliwość uzyskania takich środków zgodnie z prawem;
nie są osobami, wobec których dokonano wpisu w SIS do celów odmowy wjazdu;
nie są uważani za stanowiących zagrożenie dla porządku publicznego, bezpieczeństwa wewnętrznego, zdrowia publicznego lub stosunków międzynarodowych żadnego z państw członkowskich, a w szczególności nie dokonano wobec nich, na tej samej podstawie, wpisu do celów odmowy wjazdu w krajowych bazach danych państw członkowskich.

Za datę wjazdu uważa się pierwszy dzień pobytu na terytorium państw członkowskich, a datę wyjazdu liczy się jako ostatni dzień pobytu na terytorium państw członkowskich. W obliczeniach długości pobytu na terytorium państw członkowskich nie uwzględnia się okresów pobytu dozwolonych na mocy zezwolenia na pobyt lub wizy długoterminowej.

Państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizę krótkoterminową, aby wjechać na terytorium Schengen (w tym Polski) oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu, są wymienione w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1806 z dnia 14 listopada 2018 r. wymieniającym państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych, oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu.

Ponadto obywatele niektórych państw trzecich mogą podróżować bez wiz na terytorium państw strefy Schengen (w tym Polski) na podstawie umów o zniesieniu wiz zawartych przez UE z tymi państwami trzecimi. Obywatele niektórych państw trzecich mogą również podróżować bez wiz na terytorium Polski na podstawie umów zawartych przez Rzeczpospolitą Polską z tymi państwami.

Szczegółowe informacje o krajach objętych programem ruchu bezwizowego na terytorium RP dostępne są na stronie internetowej Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

Wyjątki

Obowiązek okazania środków finansowych lub dokumentów potwierdzających możliwość uzyskania takich środków zgodnie z prawem nie dotyczy cudzoziemców przekraczających granicę na podstawie:

umów międzynarodowych, które przewidują zwolnienie cudzoziemca z obowiązku posiadania tych środków albo obowiązek pokrycia kosztów jego pobytu przez polskie organy państwowe lub instytucje publiczne, lub
wizy w celu repatriacji, lub
wizy w celu wykonywania pracy, lub
wizy w celu korzystania z ochrony czasowej, lub
wizy w celu realizacji zezwolenia na pobyt czasowy w celu łączenia rodzin, lub
karty pobytu, lub
wizy w celu korzystania z uprawnień wynikających z posiadania Karty Polaka.

Powyższe wyłączenie dotyczy także cudzoziemców przekraczających granicę w związku z niesieniem pomocy charytatywnej, lub w związku z uczestniczeniem w akcji ratunkowej.

Wymóg dotyczący posiadania ubezpieczenia medycznego, o którym mowa wyżej, można uznać za spełniony, w przypadku gdy cudzoziemiec posiada odpowiednie ubezpieczenie w związku ze swoją sytuacją zawodową.

Liczba wjazdów na podstawie wiz Schengen i wiz długoterminowych

Wiza Schengen C uprawnia jej posiadacza do wjazdu na terytorium Schengen tyle razy, ile określono na naklejce wizowej. W przypadku wpisania „1” w polu „liczba wjazdów”, wiza uprawnia jej posiadacza do 1 wjazdu na terytorium Schengen w okresie jej ważności. Tym samym, jeżeli posiadacz wizy Schengen C wjedzie na terytorium Schengen, a następnie opuści to terytorium w celu udania się do państwa trzeciego, wiza nie będzie uprawniać posiadacza do ponownego przekroczenia granicy w celu wjazdu na terytorium Schengen. Wpisanie „MULT” w polu „liczba wjazdów” powoduje, że wiza uprawnia do wielokrotnego wjazdu na terytorium Schengen w okresie jej ważności.

Wiza długoterminowa (D) wydana przez polskie władze uprawnia jej posiadacza do wjazdu na terytorium RP tyle razy, ile jest to wskazane na naklejce wizowej. Jeżeli w polu „liczba wjazdów” wpisana zostanie „1”, wiza uprawnia do 1 wjazdu na terytorium RP w okresie jej ważności. Wpisanie „MULT” w polu „liczba wjazdów” oznacza, że wiza uprawnia do wielokrotnego wjazdu do Polski w okresie jej ważności.

Pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

Cudzoziemiec jest uprawniony do pobytu na terytorium Polski przez okres wskazany w wizie Schengen, lub w wizie długoterminowej lub zezwoleniu na pobyt wydanych przez polskie organy. W przypadku pobytów w Polsce w ruchu bezwizowym cudzoziemiec jest uprawniony do przebywania na tym terytorium przez okres 90 dni w okresie 180 dni (lub przez okres wynikający z umowy o zniesieniu wiz zawartej przez UE lub Polskę z krajem, którego są obywatelami). W przypadku pobytów na podstawie wiz długoterminowych wydanych przez inne państwo członkowskie Schengen cudzoziemiec jest uprawniony do pobytu w innych państwach członkowskich Schengen niż te, które wizę wydały (w tym w Polsce) w okresie ważności tej wizy przez okres nieprzekraczający 90 dni w okresie 180 dni. Podobnie w przypadku pobytów na podstawie zezwoleń pobytowych wydanych przez inne państwo członkowskie Schengen cudzoziemiec jest uprawniony do pobytu w innych państwach członkowskich Schengen niż te, które udzieliły tego zezwolenia (w tym w Polsce) w okresie ważności tego zezwolenia przez okres nie dłuższy niż 90 dni w okresie 180 dni.

W okresie pobytu na terytorium Polski cudzoziemcy są obowiązani posiadać i okazywać na żądanie:

dokument podróży oraz dokumenty uprawniające cudzoziemca do pobytu na terytorium RP (jeżeli są wymagane), tj. wizę lub dokument pobytowy;
wystarczające środki finansowe na pokrycie:

kosztów ich utrzymania podczas pobytu na terytorium RP,
podróży powrotnej do kraju pochodzenia lub zamieszkania,
tranzytu przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do państwa trzeciego, które udzieliło im prawa wjazdu;

dowód zdolności dostępu do środków finansowych;
dokument uprawniający do pracy, prowadzenia działalności gospodarczej lub powierzenia pracy;
dokument potwierdzający cel i warunki planowanego pobytu na terytorium RP.

Uwaga: Aby ułatwić obliczenie skali czasowej wizy Schengen lub pobytu bezwizowego, Komisja Europejska opublikowała ogólnodostępny kalkulator Schengen na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Migracji i Spraw Wewnętrznych.

Więcej informacji jest dostępnych na stronach: https://ec.europa.eu/home-affairs/content/visa-calculator_en

Przedłużenie pobytu na terytorium RP

I. Przedłużenie pobytu bezwizowego zgodnie z umową o zniesieniu wiz

Wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ruchu bezwizowym może, w uzasadnionych przypadkach, przedłużyć okres pobytu tego cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej o kolejne 90 dni, jeżeli taką możliwość przewiduje umowa o zniesieniu wiz, co dotyczy obywateli Argentyny, Brazylii, Chile, Hondurasu, Kostaryki, Nikaragui i Urugwaju.

Cudzoziemiec składa wniosek o przedłużenie okresu pobytu w ruchu bezwizowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osobiście, nie później niż w ostatnim dniu legalnego pobytu na tym terytorium w ramach pobytu bezwizowego i uzasadnia ten wniosek. Okres pobytu w ruchu bezwizowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedłuża się poprzez umieszczenie w dokumencie podróży cudzoziemca stempla potwierdzającego przedłużenie okresu tego pobytu o 90 dni.

Jeżeli termin do złożenia wniosku o przedłużenie został zachowany i wniosek nie zawiera braków formalnych lub braki formalne zostaną uzupełnione w terminie, pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się za zgodny z prawem do dnia zamieszczenia stempla w dokumencie podróży cudzoziemca potwierdzającego przedłużenie okresu takiego pobytu albo do dnia wydania decyzji o odmowie przedłużenia tego pobytu, nie dłużej jednak niż przez 90 dni, licząc od dnia następującego po upływie okres pobytu w ruchu bezwizowym.

II. Przedłużenie wizy

Przedłużenie lub odmowa przedłużenia wizy Schengen lub wizy długoterminowej (krajowej) następuje w drodze decyzji wojewody właściwego ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca. Cudzoziemiec, który zamierza przedłużyć pobyt na podstawie wizy Schengen lub wizy długoterminowej, musi złożyć – nie później niż w dniu upływu okresu jego legalnego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – wypełniony formularz wniosku o przedłużenie wizy.

Wizy mogą zostać przedłużone w wyjątkowych sytuacjach.

Wiza Schengen wydana przez organ polski lub organ innego państwa strefy Schengen i ważna także w Polsce lub okres pobytu objęty tą wizą, mogą zostać przedłużone cudzoziemcowi przebywającemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli wiza została wydana na okres pobytu krótszy niż 90 dni oraz:

cudzoziemiec wykazał, iż na skutek siły wyższej lub ze względów humanitarnych nie jest możliwe opuszczenie przez niego terytorium państw członkowskich przed upływem terminu ważności wizy lub przed końcem objętego wizą dozwolonego okresu pobytu lub
cudzoziemiec przedstawi dowód na istnienie ważnych powodów osobistych uzasadniających przedłużenie okresu ważności lub okresu pobytu.

Wizę długoterminową wydaną przez polski organ lub okres pobytu objęty tą wizą można przedłużyć cudzoziemcowi przebywającemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

przemawia za tym ważny interes zawodowy lub osobisty cudzoziemca albo ze względów humanitarnych nie może on opuścić tego terytorium przed upływem terminu ważności wizy długoterminowej lub przed końcem objętego tą wizą dozwolonego okresu pobytu;
zdarzenia, które są przyczyną ubiegania się o przedłużenie wizy długoterminowej, wystąpiły niezależnie od woli cudzoziemca i nie były możliwe do przewidzenia w dniu składania wniosku o wydanie wizy długoterminowej;
okoliczności sprawy nie wskazują, że cel pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej będzie inny niż deklarowany;
nie zachodzą okoliczności, z powodu których odmawia się wydania wizy długoterminowej.

Wizę długoterminową można przedłużyć jednokrotnie. Okres pobytu na podstawie przedłużonej wizy długoterminowej nie może przekraczać okresu pobytu przewidzianego dla wizy długoterminowej, tj. 1 roku (wliczając okres pobytu na podstawie wizy, która ma być przedłużona). Cudzoziemcowi przebywającemu w szpitalu, którego stan zdrowia uniemożliwia opuszczenie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedłuża się okres ważności wydanej wizy długoterminowej lub okres pobytu objęty tą wizą do dnia, w którym stan jego zdrowia pozwoli na opuszczenie przez niego terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jeżeli termin do złożenia wniosku o przedłużenie wizy Schengen lub wizy długoterminowej został dochowany, a wniosek nie zawiera braków formalnych lub braki formalne zostaną uzupełnione w terminie:

właściwy wojewoda umieszcza w dokumencie podróży cudzoziemca odcisk stempla potwierdzającego złożenie wniosku w terminie;
pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się za legalny od dnia złożenia wniosku do dnia, w którym decyzja w sprawie przedłużenia wizy Schengen lub wizy krajowej stanie się ostateczna.

Cudzoziemiec posiadający w paszporcie ww. stempel jest uprawniony do legalnego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale nie może podróżować po terytorium innych państw członkowskich strefy Schengen. W przypadku wyjazdów z terytorium RP powyższy stempel w paszporcie nie uprawnia posiadacza paszportu do przekraczania granicy w celu wjazdu do Polski.

III. Zezwolenie na pobyt czasowy

Zezwolenia na pobyt czasowy udziela wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca, w drodze decyzji. Cudzoziemiec musi złożyć wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy osobiście najpóźniej w ostatnim dniu legalnego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jeżeli termin do złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy został zachowany i wniosek nie zawiera braków formalnych lub braki formalne zostaną uzupełnione w terminie:

właściwy wojewoda umieszcza w dokumencie podróży cudzoziemca odcisk stempla potwierdzającego złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy w terminie;
pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się za legalny od dnia złożenia wniosku do dnia, w którym decyzja w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy stanie się ostateczna.

Cudzoziemcy posiadający w paszporcie ww. stempel są uprawnieni do legalnego pobytu na terytorium RP po upływie dotychczasowego legalnego pobytu, ale nie mogą podróżować po terytorium innych państw członkowskich strefy Schengen. W przypadku wyjazdów z terytorium RP powyższy stempel w paszporcie nie uprawnia posiadacza paszportu do ponownego przekroczenia granicy w celu wjazdu do Polski.

IV. Zezwolenie na pobyt stały

Zezwolenia na pobyt stały cudzoziemcowi udziela lub odmawia wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca.
Jeżeli wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt stały dla cudzoziemca został złożony w trakcie jego legalnego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie zawiera braków formalnych lub braki te zostały uzupełnione w terminie:

właściwy wojewoda umieszcza w dokumencie podróży cudzoziemca odcisk stempla, który potwierdza złożenie wniosku o udzielenie mu zezwolenia na pobyt stały w terminie;
pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się za legalny od dnia złożenia wniosku do dnia, w którym decyzja w sprawie udzielenia mu zezwolenia na pobyt stały stanie się ostateczna.

V. Zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE

Zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE cudzoziemcowi udziela lub odmawia wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca.
Jeżeli wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE dla cudzoziemca zostanie złożony w trakcie jego legalnego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie zawiera braków formalnych lub braki formalne zostaną uzupełnione w terminie:

właściwy wojewoda umieszcza w dokumencie podróży cudzoziemca odcisk stempla, który potwierdza złożenie wniosku o udzielenie mu zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE w terminie;
pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się za legalny od dnia złożenia wniosku do dnia, w którym decyzja w sprawie udzielenia mu zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE stanie się ostateczna.

Obowiązek opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

Cudzoziemiec jest obowiązany opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed upływem okresu pobytu, do którego jest uprawniony w ramach ruchu bezwizowego, lub okresu wynikającego z posiadanej wizy lub zezwolenia na pobyt.

Cudzoziemiec jest również obowiązany opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja o:

odmowie przedłużenia wizy Schengen lub wizy długoterminowej;
odmowie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy;
odmowie udzielenia zezwolenia na pobyt stały;
odmowie udzielenia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE;
umorzeniu postępowania w sprawie przedłużenia wizy lub udzielenia ww. zezwoleń pobytowych;
cofnięciu zezwolenie na pobyt czasowy;
cofnięciu zezwolenie na pobyt stały;
cofnięciu zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE;
odmowie nadania statusu uchodźcy;
odmowie udzielenia ochrony uzupełniającej;
uznaniu wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej za niedopuszczalny;
umorzeniu postępowania w sprawie udzielenia ochrony międzynarodowej;
pozbawieniu statusu uchodźcy;
pozbawieniu ochrony uzupełniającej;
cofnięciu zgody na pobyt ze względów humanitarnych,

stała się ostateczna, a w przypadku wydania decyzji przez organ wyższego stopnia - od dnia, w którym decyzja została cudzoziemcowi doręczona.