Krajowy Punkt Kontaktowy ds. prekursorów materiałów wybuchowych

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 98/2013 z dnia 15 stycznia 2013 r. w sprawie wprowadzania do obrotu i używania prekursorów materiałów wybuchowych (Dz. Urz. UE L 39 z 09.02.2013 r., str. 1, z późn. zm.) nałożyło na kraje członkowskie Unii Europejskiej obowiązek utworzenia Krajowych Punktów Kontaktowych (KPK) do spraw prowadzenia krajowego systemu zgłaszania podejrzanych transakcji lub prób dokonania takich transakcji, zniknięć i kradzieży znacznych ilości substancji, które mogą być użyte do nielegalnego wytwarzania materiałów wybuchowych oraz mieszanin lub substancji zawierających te substancje.

Obecnie obowiązującym aktem prawnym w tym zakresie jest Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 1148/2019 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie wprowadzenia do obrotu i stosowania prekursorów materiałów wybuchowych, zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 i uchylające rozporządzenie (UE) nr 98/2013.

W Polsce zasady prowadzenia ogólnopolskiego systemu zgłaszania podejrzanych transakcji lub prób dokonania takich transakcji, zaginięć i kradzieży regulują przepisy zawarte w ustawie z dnia 13 kwietnia 2016 r. o bezpieczeństwie obrotu prekursorami materiałów wybuchowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 994), które w art. 5 ust.1 nakładają na Komendanta Głównego Policji obowiązek prowadzenia takiego systemu. 

Funkcję Krajowego Punktu Kontaktowego pełni komórka organizacyjna Komendy Głównej Policji właściwa w sprawach wywiadu kryminalnego, tj. Biuro Wywiadu i Informacji Kryminalnych Komendy Głównej Policji (od 2016 r.)

Podejrzana transakcja 

Zgłoszeń podejrzanych transakcji dokonywać należy do funkcjonującego w Komendzie Głównej Policji Krajowego Punktu Kontaktowego do spraw Prekursorów Materiałów Wybuchowych.

O tym, że transakcja ma podejrzany charakter świadczyć mogą następujące przesłanki:

• nie ma pewności co do tego w jaki sposób potencjalny klient użyje nabywane substancje;
• potencjalny klient wydaje się niezaznajomiony z zamierzonym użyciem substancji lub nie może go w wiarygodny sposób wyjaśnić;
• klient zamierza nabyć nietypowe ilości, nietypowe stężenia lub nietypowe kombinacje substancji;
• klient nie chce przedstawić dowodu tożsamości lub podać miejsca zamieszkania klient nalega na skorzystanie z nietypowych metod płatności, w tym płatności dużą ilością gotówki.

Zaniechanie dopełnienia obowiązku zgłoszenia podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. Tej samej karze podlega osoba działająca w imieniu lub interesie osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, która nie dopełnia tego obowiązku (art. 13 ustawy).

Ustawa przewiduje także kary za udostępnianie prekursorów materiałów wybuchowych podlegających ograniczeniom osobom fizycznym działającym w celach niezwiązanych z działalnością handlową, gospodarczą lub zawodową.   

Akty prawne

• ustawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. o bezpieczeństwie obrotu prekursorami materiałów wybuchowych;
• rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1148 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie wprowadzania do obrotu i stosowania prekursorów materiałów wybuchowych, zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 i uchylające rozporządzenie (UE) nr 98/2013;
• Zawiadomienie Komisji Wytyczne dotyczące wdrażania rozporządzenia (UE) 2019/1148 w sprawie wprowadzania do obrotu i stosowania prekursorów materiałów wybuchowych.

Więcej informacji na temat prekursorów materiałów wybuchowych dostępnych jest na stronie Krajowego Punktu Kontaktowego do spraw Prekursorów Materiałów Wybuchowych pod adresem: http://bip.kgp.policja.gov.pl/kgp/krajowy-punkt-kontaktow/23519,Krajowy-Punkt-Kontaktowy-ds-prekursorow-materialow-wybuchowych.html