Listerioza
Listerioza stanowi zagrożenie głównie dla kobiet w ciąży, noworodków i osób z obniżoną odpornością. Jej czynnikiem etiologicznym jest Listeria monocytogenes.
Bakterie Listeria wydalane są z kałem zakażonych zwierząt. Są one szeroko rozpowszechnione w środowisku, a ogniska zatruć pokarmowych przez nie wywoływane są rejestrowane na całym świecie.
Do zakażenia człowieka dochodzi na skutek bezpośredniego kontaktu z wydalinami i wydzielinami zakażonego zwierzęcia (m.in. bydła, owiec, kóz i drobiu), bądź też przez spożycie skażonej żywności. Wrotami zakażenia są przewód pokarmowy, uszkodzona skóra, błony śluzowe, łożysko.
U osób dorosłych najczęściej nie występują żadne objawy zakażenia. U kobiet w ciąży, po okresie inkubacji trwającym około 3 tygodni, pojawiają się objawy grypopodobne lub objawy wynikające z zapalenia dróg moczowych. Na skutek zakażenia może dochodzić do obumarcia płodu i poronień lub też wrodzonej listeriozy u noworodka. U osób starszych i z obniżoną odpornością na skutek zakażenia może dochodzić do zapalenia opon mózgowych, mózgu i sepsy.
Zapobieganie zakażeniu głównie polega na zastosowaniu właściwych środków ochronnych na farmach zwierząt, a także przestrzeganiu zasad higieny na każdym etapie procesu przygotowywania żywności. Należy także pamiętać o myciu rąk każdorazowo przed spożywaniem posiłków, po kontakcie ze zwierzętami oraz po wyjściu z toalety.
W leczeniu listeriozy stosuje się antybiotyki.