Wirusowe Zapalenie Wątroby typu B
Wirusowe zapalenie wątroby typu B (WZW B) jest chorobą wywoływaną przez wirus B zapalenia wątroby z rodziny Hepadnaviridae (HBV).
Objawy choroby związane są z uszkodzeniem komórek wątroby. WZW B może przebiegać bez symptomatycznych objawów ostrej czy przewlekłej infekcji. Ostra infekcja może przebiegać z objawami o nasileniu średnim do bardzo ciężkiego. Ocenia się, że objawy okresu ostrego WZW B występują u 40-50% zakażonych. U dzieci WZW B przebiega zwykle bezobjawowo z tendencją do przechodzenia w postać przewlekłą, odwrotnie jak u osób w podeszłym wieku, wśród których wskaźnik umieralności z powodu ostrej postaci może sięgać 2%. Objawy narastają powoli, uszkodzenie wątroby u części chorych jest poprzedzone objawami prodromalnymi (dyspeptycznymi, rzadziej rzekomogrypowymi). Przewlekłe zapalenie wątroby (dotyczące >30% dzieci i <5% dorosłych) powoduje wysokie ryzyko marskości wątroby (25%) lub raka (5%). W okresie kiedy dochodzi do uszkodzenia czynności wątroby, pojawia się podwyższenie temperatury ciała, utrata łaknienia, nudności, ogólne zmęczenie i osłabienie, a u części chorych żółtaczka.
Chorzy stanowią rezerwuar wirusa. Nosicielstwo wirusa zwykle utrzymuje się przez całe życie. Okres wylęgania choroby jest dość długi i wynosi przeciętnie 60-90 dni (czasem 6 miesięcy i dłużej).
Największe znaczenie dla zakażenia ma naruszenie ciągłości tkanek i kontakt (uszkodzonej skóry, śluzówek) ze skażoną krwią lub wydzielinami ciała (surowicą, spermą, śliną). Niewielka ilość zakażonej krwi może być przyczyną zakażenia. Naruszenie ciągłości tkanek może być związane z zabiegiem medycznym, niemedycznym lub przypadkowe.
U noworodków i dzieci istnieje możliwość przeniesienia zakażenia z matki na dziecko w trakcie porodu, a także z zakażonych członków rodziny przebywających we wspólnym gospodarstwie domowym. U młodzieży i osób dorosłych do zakażenia może dojść również drogą kontaktów seksualnych lub przez używanie zanieczyszczonych igieł i strzykawek podczas przyjmowania dożylnie środków psychoaktywnych. Możliwość zakażenia w trakcie transfuzji lub przyjmowania czynników krwiopochodnych w krajach Unii Europejskiej jest mało prawdopodobna i obecnie niezwykle rzadka.
HBV występuje powszechnie na całym świecie. Szacuje się, iż na świecie jest około 350 mln nosicieli wirusa. Szczepienia przeciwko WZW B są aktualnie najbardziej efektywnym sposobem zapobiegania zakażeniu.
Sytuacja epidemiologiczna:
|
ROK |
WIELKOPOLSKA |
POLSKA |
||
|
l. zachorowań |
zapadalność |
l. zachorowań |
zapadalność |
|
|
2015 |
418 |
12,03 |
3518 |
9,15 |
|
2016 |
343 |
9,86 |
3811 |
9,92 |
|
2017 |
379 |
10,86 |
3363 |
8,75 |
|
2018 |
354 |
10,14 |
3202 |
8,34 |
|
2019 |
316 |
9,04 |
2854 |
7,44 |
|
2020 |
200 |
5,71 |
990 |
2,58 |
|
2021 |
267 |
7,65 |
1547 |
4,05 |
|
2022 |
322 |
9,21 |
2500 |
6,61 |
|
2023 |
335 |
9,60 |
3145 |
8,34 |
Zapadalność na wirusowe zapalenie wątroby typu B w Wielkopolsce i Polsce w latach 2015-2023
