Wąglik

Wąglik jest zoonozą – chorobą, która przenosi się ze zwierząt na ludzi. Jest wywoływany przez bakterię Bacillus anthracis, mającą możliwość wytwarzania przetrwalników, które mogą przetrwać w środowisku przez wiele lat.

Rezerwuarem bakterii są zwierzęta roślinożerne. Choroba występuje endemicznie w kilku regionach świata, w tym w południowej i wschodniej Europie.

Źródłem zakażenia są zwierzęta chore oraz środki pochodzenia zwierzęcego, w tym mięso, krew, skóra, wełna, kości i włosie.

Do zakażenia człowieka może dochodzić poprzez bezpośredni kontakt ze zwierzętami (głównie bydłem, owcami, kozami, świniami) lub poprzez produkty pochodzenia zwierzęcego, bądź skażoną wodę. Wrotami zakażenia są uszkodzona skóra, drogi oddechowe. Do zakażenia może dochodzić również drogą pokarmową.

Objawy pojawiają się w okresie 1-7 dni (do 60 dni) od momentu narażenia. Ze względu na drogę wtargnięcia zarazka lub przetrwalników, wyróżnia się trzy postaci wąglika:

postać skórną (ponad 95% przypadków)
postać płucną
postać żołądkowo-jelitową.

Leczenie za pomocą antybiotyków jest skuteczne, jeżeli terapia zostanie rozpoczęta odpowiednio wcześnie.

Zwalczanie choroby obejmuje m.in. właściwe usuwanie zwłok zwierząt, dezynfekcję, dekontaminację i usuwanie skażonych materiałów oraz dekontaminację środowiska. Osoby wyznaczone do tych działań bezwzględnie muszą zostać zaopatrzone w odpowiednie ubrania ochronne i właściwy sprzęt.