Wojewódzka Stacja Sanitarno-
Epidemiologiczna w Poznaniu

Problem wszawicy w szkole powraca każdej jesieni wraz z nowym rokiem szkolnym. Rodzice otrzymują informację od wychowawców klas z prośbą o regularne sprawdzanie czystości głów dzieci oraz w razie potrzeby zastosowanie leczenia. Wszawica nie znajduje się już w wykazie chorób zakaźnych, ponieważ na terenie Polski od lat nie występują niebezpieczne choroby zakaźne przenoszone przez wszy. Tym samym nie jest już objęta działaniem organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej.

Biorąc pod uwagę wspomnianą sytuację, bardzo ważne jest, aby rodzice potrafili wcześnie rozpoznać i właściwie zareagować na pierwsze objawy zakażenia.

Wszawica głowowa jest chorobą wywołaną zarażeniem wszą głowową. Wszy pasożytujące na skórze człowieka powodują ukąszenia w miejscu, których odczuwalny jest świąd. Wskutek drapania powstają nadżerki pokryte strupami, często skóra zostaje wtórnie nadkażona. Wesz głowowa jest pasożytem o długości 2-3 mm, koloru brudno-białego lub szarego. Żyje około miesiąca, jednak poza głową może przeżyć 1-2 dni. Samica składa codziennie jajeczka zwane gnidami, przylegające mocno do włosów dzięki substancji klejącej. W ciągu 6 – 10 dni rodzi się larwa, która przekształca się w dorosłego pasożyta w ciągu następnych 10 dni. Okres przenoszenia trwa tak długo jak długo żyją wszy lub ich jaja.

Wszy pasożytują wyłącznie na owłosionej części skóry i żywią się krwią człowieka. Najczęściej można je znaleźć za uszami i na tyle głowy. Wtedy należy zastosować dostępne w aptekach preparaty likwidujące pasożyty i ich jaja. Aby wykluczyć możliwość zarażenia, kurację należy przeprowadzić wśród wszystkich domowników. Zagnieżdżenie się pasożytów utrudnia związywanie włosów w sytuacjach narażenia na bliski kontakt z innymi osobami, częste mycie włosów, korzystanie z własnych szczotek i grzebieni.