Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Olsztynie

Na skutek naturalnych procesów przyrodniczych, ale przede wszystkim w wyniku działalności gospodarczej człowieka, ekosystemy mokradłowe uległy i ciągle ulegają zmianom. W konsekwencji proces ten powoduje ich przekształcenia, a w skrajnych przypadkach całkowity zanik. Mokradła są niezbędnym składnikiem naszego krajobrazu, przede wszystkim ze względu na zgromadzoną w nich wodę. Takie tereny podmokłe funkcjonują jak gigantyczna gąbka, która chłonie nadmiar wody, by następnie powoli ją oddawać w okresie suszy, co ma istotne znaczenie zarówno dla kształtowania warunków wodnych kraju, ale także klimatycznych. Stanowią również bardzo duży magazyn węgla, który w przypadku degradacji torfowisk uwalniany jest w postaci CO2 do atmosfery. Obszary wodno-błotne to także cenne miejsca występowania bardzo rzadkich gatunków roślin, zwierząt i siedlisk przyrodniczych.

Aby przeciwdziałać niekorzystnym zmianom, zachodzącym w podmokłych siedliskach przyrodniczych, Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Olsztynie, zrealizowała projekt polegający na budowie obiektów małej retencji w obszarze Natura 2000 Mazurskie Bagna PLH 280054, w rejonach:

• Zielonego Bagna położonego na obszarze wododziałowym, bez bezpośredniego zasilania wodami powierzchniowymi, z odpływem powierzchniowym dwoma rowami;
• Nietlickiego Bagna stanowiącego pozostałość dawnego jeziora, które zostało zmeliorowane, z występującą na nim gęstą siecią rowów odwadniających, odprowadzających wodę do biegnącej centralnie przez kompleks rzeki Wąż;
• Jeziorka koło Drozdowa odwadnianego za pomocą rowu będącego dopływem rzeki Wężówka.

Prace polegały na budowie urządzeń piętrzących (progów ze ściankami szczelnymi i przetamowania ziemnego), ograniczających odpływ powierzchniowy i podpowierzchniowy oraz stabilizujących stosunki wodne tych obszarów.

Wybudowane urządzenia zwiększą możliwości retencyjne zlewni, dzięki wodzie zgromadzonej w mokradłach, w ciekach - dzięki spiętrzeniu wody, a także w gruncie. Wpłynie to na poprawę warunków wodnych w siedliskach przyrodniczych, takich jak: 7110 torfowiska wysokie z roślinnością torfotwórczą (żywe), 6410 zmiennowilgotne łąki trzęślicowe, 6510 ekstensywnie użytkowane niżowe łąki świeże, 7140 torfowiska przejściowe i trzęsawiska, 7230 - nizinne torfowiska zasadowe o charakterze młak, turzycowisk i mechowisk.

Działania zostały zrealizowane w ramach projektu POIS.02.04.00-00-0108/16 „Ochrona siedlisk i gatunków terenów nieleśnych zależnych od wód” współfinansowanego ze środków Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko w ramach działania 2.4 Ochrona przyrody i edukacja ekologiczna w ramach Osi priorytetowej II Ochrona środowiska, w tym adaptacja do zmian klimatu.