Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Olsztynie

W okresie wiosenno-letnim możemy natknąć się na młode zwierzęta, które wydają nam się pozostawione bez opieki i wymagające pomocy. Stop! Najprawdopodobniej osobniki te wcale nie są w potrzebie, a nasza ingerencja może im bardziej zaszkodzić niż pomóc.

W Polsce żyje wiele gatunków ptaków, których młode opuszczają gniazdo zanim nauczą się latać. Ptaki, które nie osiągnęły jeszcze pełnej samodzielności, ale przebywają już poza gniazdem nazywane są podlotami. Najczęściej spotykanymi podlotami, szczególnie na terenach miejskich są takie gatunki jak kawki, gawrony, sroki, wrony, kosy czy kwiczoły.

W przypadku znalezienia na ziemi podlota, który nie wygląda na chorego lub rannego powinniśmy w pierwszej kolejności skupić się na jego obserwacji. Po dłuższej chwili powinno pojawić się któreś z rodziców dokarmiając młode. W przypadku gdy podczas dłuższej obserwacji żaden z rodziców się nie zjawi, można rozważyć podjęcie interwencji.

Podobnie jest w przypadku ssaków. Wiele gatunków jako strategię przetrwania wybrało pozostawianie swojego potomstwa ukrytego w trawie, gdzie młode pozostają schowane, skutecznie unikając ataku drapieżników – przykładem mogą tu być sarny czy zające. W tym czasie matka żeruje, pozostając w okolicy i zajmuje się młodymi, odwiedzając je regularnie. W przypadku napotkania takiego osobnika, który nie jest chory lub ranny, nie należy go płoszyć, tylko pozostawić w miejscu znalezienia i szybko się oddalić.

Należy mieć na uwadze, że osobnik młodociany swym wyglądem często wzbudza w nas instynkt opiekuńczy i w rezultacie zupełnie bezpodstawnie może on zostać zabrany do domu w celu udzielenia mu pomocy. Takie działanie może przynieść wiele szkody, gdyż po pierwsze rodzice utracą swe potomstwo, a po drugie, zwierzę wychowywane przez człowieka będzie miało utrudniony start w dorosłość i może nie być odpowiednio przystosowane do życia w środowisku (nie potrafić poszukiwać pokarmu, nie znać zagrożeń ze strony ludzi i drapieżników, wdrukować się na człowieka i tym samym stać się osobnikiem trwale niezdolnym do przywrócenia do środowiska, itp.).

W przypadku znalezienia zwierzęcia ważnym aspektem jest zatem ocena stanu jego zdrowia. Jeżeli stwierdzimy, że osobnik wymaga pomocy (np. jest ranny, wychudzony), nie należy próbować samemu opiekować się zwierzęciem tylko zgłosić się do specjalistów. Odchowanie młodego osobnika to ciężka i odpowiedzialna praca wymagająca dużego doświadczenia aby mogła zakończyć się powodzeniem. W myśl art. 5 pkt 13 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2021 r. poz. 1098) leczeniem i rehabilitacją dzikich zwierząt wymagających okresowej opieki człowieka w celu przywrócenia ich do środowiska przyrodniczego zajmują się ośrodki rehabilitacji zwierząt: wykaz  ośrodków rehabilitacji zwierząt. To z tymi podmiotami należy kontaktować się w celu rozwiania wątpliwości w zakresie sposobu postępowania ze znalezionym zwierzęciem i ustalenia dalszych działań.

Jeśli potrzebujesz wsparcia zadzwoń do urzędu miasta/gminy, na terenie którego/ej doszło do zdarzenia. Wiele miejscowości posiada służby, które mogą przetransportować ranne zwierzę do ośrodka rehabilitacji zwierząt lub mają wyznaczonego lekarza weterynarii, który może udzielić doraźnej pomocy.

Źródło: Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska