Komenda Główna
Państwowej Straży Pożarnej

Płk poż. Andrzej Bazanowski urodził się 19 listopada 1912 r. w Pruchniku pow. Jarosław. Po ukończeniu miejscowej szkoły powszechnej, gimnazjum przyklasztornego w Dębowcu i gimnazjum państwowego w Jarosławiu, w 1932 r. zdał egzamin dojrzałości na kierunku matematyczno-przyrodniczym. W latach 1932–34 odbył służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy w Brześciu nad Bugiem. W 1935 r. podjął pierwszą pracę zawodową, jako referent podatkowy w Urzędzie Gminy w Pruchniku. Ponieważ w młodości zetknął się z ruchem strażackim, w 1937 r. ukończył kurs pożarniczy dla członków korpusu technicznego Związku Straży Pożarnych RP i tuż przed wojną objął stanowisko instruktora powiatowego straży pożarnych w Gródku Jagiellońskim.
W kampanii wrześniowej walczył jako żołnierz 3 Pułku Legionów w Jarosławiu. Był więziony przez NKWD we Lwowie i Berdyczowie. Po ucieczce z niewoli walczył w szeregach Armii Krajowej. Gdy wojna się skończyła powierzono mu obowiązki inspektora powiatowego w Jarosławiu (do 1949 r.), a następnie do 1951 r. komendanta Ośrodka Wyszkolenia Pożarniczego w Rozwienicy.

W lutym 1951 r. objął stanowisko komendanta wojewódzkiego straży pożarnych w Rzeszowie, które pełnił nieprzerwanie do 1977 r. W okresie tym, stał się głównym konstruktorem systemu ochrony przeciwpożarowej województwa, tworząc go właściwe od podstaw. Tworzył kadrę, organizował liczne OSP, zorganizował komendę i profesjonalną placówkę szkoleniową, popularyzował sport pożarniczy i idee zawodów pożarniczych, zdobywając wraz z załogą wiele cennych trofeów międzynarodowych. Był wybitnym dowódcą i wychowawcą.

Po przejściu na emeryturę działał aktywnie w Zarządzie Wojewódzkim Związku OSP.

Był wyróżniany wieloma odznaczeniami, w tym m.in. Krzyżem Oficerskim OOP, Złotym Znakiem Związku.

Zmarł 17 kwietnia 1983 r. Dla uczczenia jego pamięci co roku organizowane są w Rzeszowie – Ogólnopolskie Zawody Sportowo-Pożarnicze o Memoriał Pułkownika Andrzeja Bazanowskiego.