Jakub Kon

Zdjęcie Jakuba Kona Jakub Kon urodził się w 1869 r. w rodzinie częstochowskich przemysłowców. Jego ojciec był współwłaścicielem zakładu litograficznego, spółki Kon i Odrfeld. Po skończeniu gimnazjum w Częstochowie wyjechał do Niemiec, gdzie studiował sztukę litograficzną. Po powrocie do kraju rozpoczął pracę w firmie ojca, a w 1890 r. wstąpił w szeregi Częstochowskiej Straży Ogniowej. Zaczął karierę od stopnia szeregowca, uczestnicząc we wszystkich akcjach gaśniczych. Jego zdolności zostały szybko zauważone i już w 1894 r. został naczelnikiem oddziału, a w rok później członkiem zarządu straży. Wyróżniał się sumiennym wypełnianiem swoich obowiązków, zapałem i oddaniem się całkowicie sprawom pożarniczym, a także wyjątkowym darem skupiania wokół siebie współpracowników gotowych do czynu. Choć był tylko członkiem zarządu, właściwie to on kierował sprawami straży. W roku 1905 przejął całokształt zagadnień związanych z jej reorganizacją.

Będąc gorącym patriotą, jeszcze w czasach zaboru rosyjskiego, walczył o komendy polskie w straży, a kiedy strażactwo polskie skłaniało się ku przystąpieniu do Cesarsko-Rosyjskiego Towarzystwa Pożarniczego zdecydowanie się temu przeciwstawiał. W 1909 r. stał się inicjatorem i głównym organizatorem zawodów strażackich rozegranych podczas wielkiej Wystawy Rolniczo-Przemysłowej w Częstochowie, w których uczestniczyło 21 straży pożarnych. W 1913 r. współorganizował kursy pożarnicze w zaborze rosyjskim.

W czasie I wojny światowej uczestniczył w organizowaniu Straży Obywatelskiej, sprawującej rolę służby bezpieczeństwa dla obywateli i majątku miasta. Zaproponował powołanie w Częstochowie pierwszej Rady Miejskiej i pierwszego Zarządu Miasta. W czasie okupacji niemieckiej, kiedy straże mogły się organizować, znalazł się w grupie inicjatorów założenia Związku Floriańskiego. Pracował w jego zarządzie. W 1917 r. został prezesem straży częstochowskiej i piastował ten mandat przez 21 lat. Organizował także Związek Straży Pożarnych Województwa Kieleckiego, którego był przez długi czas prezesem (od 1924 r.). Pod jego kierownictwem Częstochowska Straż Ogniowa swoją pełną poświęcenia pracą i służbą dla dobra bliźnich zdobyła jeszcze większą społeczną sympatię. Od 1924 r. była już całkowicie zmotoryzowana.